Stapelia grandiflora

Πλησιάζουν πλέον οι εορτές των Χριστουγέννων αλλά αυτό δεν εμποδίζει στο παραμικρό παχύφυτα και κάκτους να συνεχίζουν την ανθοφορία τους. Αυτή τη φορά έκανε το ντεμπούτο της η stapelia grandiflora μου.
Μου την είχε χαρίσει "κλαδάκι" μικρό ένας φίλος -περισσότερο κολλημένος με τα φυτά από εμένα- και την φύτεψα σε γλάστρα μαζί με μια huernia και μια orbea variegata. Έδειξε να το καταευχαριστιέται και μεγάλωνε ώσπου είδα το πρώτο μικρό (τότε) μπουμπούκι της. Όλο το καλοκαίρι την έβγαλε σε ανατολική βεράντα με άπλετο ήλιο, ενώ ποτιζόταν σχεδόν μέρα παρά μέρα με λίγο νεράκι (είπαμε, δεν ήταν μόνη της στη γλάστρα).
Όταν κάποτε βαρέθηκα να περιμένω πότε θα μου κάνει τη χάρη να ανοίξει το λουλούδι, ευαρεστήθηκε και ξεκούνησε.
Και τότε τι να δω? Ένα άνθος μες την τρίχα, λες και είναι το "πριν" σε διαφήμιση εταιρίας για αποτρίχωση. Ευτυχώς λόγω των πεσμένων θερμοκρασιών δεν μύριζε, γιατί φημίζεται για την πτωμαΐλα που αναδύει, προσελκύοντας μύγες για γονιμοποίηση.
Χαλάλι της πάντως γιατί ακόμα και αν η περιγραφή είναι κάπως σκληρή, είναι ιδιαίτερο φυτό και έχει τη χάρη του!