Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Φθινοπώριασε;

Καλά ναι είμαι απαράδεκτη, αλλά πείτε μου ποιος έχει το μυαλό του στη θέση του το καλοκαίρι να γράφει σε μπλογκ;
Πολλοί οι πειρασμοί και ενέκυψα σχεδόν σε όλους...
Πρώτη και καλύτερη η μικρή μου Celine (όχι από την Dion, έλεος!) που μεγαλώνει και γίνεται όλο και πιο αξιαγάπητη στα μάτια μου. Περιττό να πω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος να μην τον έχει κερδίσει. Ως και μια κοπέλα που φοβάται τα σκυλιά!!! Κάναμε και τα μπάνια μας χωρίς κανένα πρόβλημα, λιαστήκαμε κιόλας.
Αλλά να μην ξεχνιέμαι μιας και εδώ ειναι "Ghelly's garden" και όχι "Ghelly's zoo".
Φέτος το καλοκαίρι ήταν τόσο αλλοπρόσαλλες οι θερμοκρασίες με μπόλικους καύσωνες που μόνο οι ορχιδέες το χάρηκαν, αλλά και αυτές με το ζόρι θα έλεγα.
Αρχικά κατάφερα από ένα περσινό μόσχευμα-ψευδοβολβό που μου είχε δώσει ένας φίλος (θενκιου Ορέστη) να γεμίζω με ρίζες το γλαστράκι του και να πιάσει για τα καλά. Voila, denrobium aggregatum. Το εγκατέλειψα στην τύχη του εντελώς αφού είχα βαρεθεί να το βλέπω σαν βαλσαμωμένο. Μέσα σε σφάγνο απλά νοτισμένο... ε το εβαλα σε ενα ταπεράκι με μπόλικο νερό, μούλιασε για τα καλά το υπόστρωμα και φούσκωσε ο ψευδοβολβός με όοοοοολα τα ορατά αποτελέσματα!
Εν συνεχεία είδα ανθισμένες και τις υπόλοιπες... κοινές ορχιδέες μου και αναθάρρησα για την άνοιξη που δεν μου έδειξε σχεδόν τίποτα!

Ένα υβρίδιο oncidium με το όνομα sherry baby και με υπέροχο άρωμα σοκολάτας... αυτό πραγματικά δεν είναι να το έχεις ανθισμένο αν δεν έχεις στο ψυγείο λάκτα τουλάχιστον (μην πω ολόκληρη τούρτα και με πείτε κοιλιόδουλη). Xμ, τελικά και τα υβρίδια έχουν τη χάρη τους ε;


Ακολούθησαν και οι phals αλλά λίγο πολύ τα χρώματα τους τα ήξερα και δεν εντυπωσιάστηκα (ναι, το ξέρω ότι είμαι αχάριστη) και δεν τις φωτογράφησα καν μία μία. Αρκεί μια φωτογραφία την εποχή που άνοιγαν τα μπουμπούκια τους.


Από προχτές όμως, είμαι χαρούμενη ιδιαιτέρως γιατί δύο από τα πέντε paphiopedila μου, ετοίμασαν μπουμπούκια... Και ειδικά το ένα το θεωρούσα και μικρό τρομάρα μου... αυτό όμως είχε αντίθετη άποψη....! Έτσι τώρα περιμένω να ανθίσει ένα paphiopedilum henryanum και ενα concolor!!!
paphiopedilum henryanum blooming
paphiopedilum concolor blooming












Καλά όμως όλα αυτά, αλλά επειδή η ανθρώπινη κακία και εμπάθεια προς το περιβάλλον είναι ανεξάντλητη, επί δύο μέρες καιγόταν το βουνό μπροστά από το σπίτι μου, εν μέσω θυελλωδών ανέμων γιατί προφανώς κάποιοι αποφάσισαν ότι πρέπει να κινδυνεύσουν άνθρωποι και περιουσίες... Μπράβο!