Mετά από ένα μήνα από την τελευταία δημοσίευση, θα περίμενε κανείς να έχει περάσει ο χειμώνας. Όχι φέτος όμως... φέτος θα παγώσουμε για τα καλά όπως φαίνεται και δεν βλέπω άμεσα να ζεσταίνεται το κοκκαλάκι μας! Ούτε μαρτιάτικες βόλτες, ούτε ήλιος! Μόνο αέρας και βροχές! Και όταν λέμε αέρας, μιλάμε για πάνω από 7 μποφόρ, να βλέπεις γάτες να πετάνε! Μαζί με αυτές και οι γλάστρες μου...Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ κουράστηκα να μαζεύω γλάστρες, φυτά και χώματα και να τα συναρμολογώ ξανά, λες και παίζω με παζλ!
Ωστόσο, κάποιοι σε πείσμα του καιρού, φέρνουν άνοιξη και αρώματα. Κυρίαρχος του επαναστατικού κινήματος ο υάκινθος ή κατά το γνωστότερον ζουμπούλι... Με το υπέροχο χρώμα αλλά και άρωμα του, με ανταμοίβει κάθε φορά που βγαίνω στη βεράντα! Δεν θα μπορούσε όμως να πάει πίσω η fuschia lyes unique. Αποδείχθηκε αρκετά σκληροπυρηνική απέναντι στο ελληνικό καλοκαίρι και δεν λύγισε! Τώρα λοιπόν είναι στα καλύτερα της, δεν την χάλασε το μειωμένο πότισμα, ούτε και οι θερμοκρασίες υπό το μηδέν. Με λίγες ώρες ηλιοφάνειας στον μονίμως σχεδόν συννεφιασμένο ουρανό ήταν παραπάνω από ευχαριστημένη και τώρα ποια γεμάτη άνθη στα κλαδάκια της!
Τι θα λέγατε όμως και για το υπέροχο κυκλάμινο? Το βρίσκουμε στα πιο υγρά και σκοτεινά μέρη του δάσους, να χρωματίζει με την ομορφιά του τα βράχια και τις ρίζες δέντρων. Δεν ζητά ποτέ τίποτα και στην ελληνική γη μπορούμε να βρούμε πολλούς χρωματικούς συνδυασμούς. Μόνο μην τους βγάζετε από το χώμα... κρίμα δεν είναι να το "ξεσπιτώσετε" για να πάει σε γλάστρα ή σε κήπο που δύσκολα θα προσαρμοστεί και κατά πάσα πιθανότητα θα πεθάνει; Ειδικά όταν μπορούμε να βρούμε τόσα όμορφα κυκλάμινα σε φυτώρια και ανθοπωλεία κάθε φθινόπωρο και χειμώνα!
